ΕΙΝΑΙ ΑΝΑΓΚΗ ΝΑ ΞΕΚΙΝΗΣΕΙ ΜΙΑ ΜΕΛΕΤΗ

 ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΥΡΕΣΗ ΝΕΩΝ ΧΩΡΩΝ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ ΚΟΙΜΗΤΗΤΡΙΩΝ

 

Το πρόβλημα του κορεσμένου κοιμητηρίου στην Νέα μάκρη,...

Ακούει κανείς;;;

 

Ένας υπεύθυνος Δήμαρχος , πρέπει κάποτε

(...κάποιος, κάπου, κάποτε,... αλλά το συντομότερο δυνατό ,... )

ΝΑ ΞΕΚΙΝΗΣΕΙ ΤΗΝ ΜΕΛΕΤΗ, ΤΟΝ ΣΧΕΔΙΑΣΜΟ

και τον προγραμματισμό , ... για ένα νέο κοιμητήριο...

Ξεκίνημα αμέσως και εφαρμογή σε μερικά χρόνια ...

Το θέμα είναι επείγον και σημαντικό ...

Υπό όρους και προϋποθέσεις, θα μπορούσε ενδεχομένως ,

να συνδυαστεί και με μια μελέτη εγκατάστασης

Δημοτικού αποτεφρωτήρα... για το μέλλον.

Το σημερινό κοιμητήριο , θα μπορούσε να γίνει ,σιγά-σιγά ,

ένα πάρκο μνήμης των αλησμόνητων πατρίδων και των προσφύγων ... [

 μια πρόταση που είχα δημοσιεύσει εδώ

και πάνω από 10 χρόνια ]...

 

ΜΙΑ ΠΑΛΙΑ ΠΡΟΤΑΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΝΕΑ ΜΑΚΡΗ!

Αλλά πάντα επίκαιρη και απολύτως αναγκαία!!!

Ένα σχέδιο για πάρκο μνήμης των χαμένων 

πατρίδων και της προσφυγιάς...

 

Ένα πολύ σοβαρό πρόβλημα βασανίζει από χρόνια τον 

Δήμο και την Δημοτική Κοινότητα Νέας Μάκρης.

 Η διαμόρφωση ενός κατάλληλου χώρου για την εγκατάσταση 

νέου κοιμητηρίου και η σταδιακή διακοπή λειτουργίας του 

σημερινού που βρίσκεται σε κατάσταση υπερκορεσμού αλλά 

κυρίως είναι ανύπαρκτη η δυνατότητα να επεκταθεί επειδή

 περιβάλλεται ασφυκτικά από περιοχή που είναι ενταγμένη

 στο σχέδιο Πόλης

( 4^η Π.Ε. , Περιοχή Εφημεριδοπωλών ).  

 

Εν τούτοις, αν βρεθεί κατάλληλος χώρος για την εγκατάσταση 

νέου κοιμητηρίου, ο χώρος του σημερινού κοιμητηρίου,  μπορεί 

να εξελιχθεί σταδιακά και σε βάθος χρόνου σε ένα πάρκο μνήμης 

και αναμνήσεων των χαμένων πατρίδων.

Με την σταδιακή εκταφή, εφόσον δεν θα γίνονται νέες ταφές, σε 

βάθος χρόνου, μετά από μία τριετία, θα διαμορφώνονται μικρά κενά 

τα οποία σιγά-σιγά θα επεκτείνονται και στη θέση τους μπορούν

 να διαμορφώνονται μικρές νησίδες πρασίνου ως κηπάρια 

οριοθετημένα ίσως ένα για κάθε οικογένεια από αυτές που 

είναι γραμμένες στη στήλη μνήμης μπροστά από το 

Δημαρχείο και στο τέλος να διαμορφωθεί ένας κήπος

 με μια εκκλησία και έναν χώρο αναμνήσεων  

σαν μουσείο οικογενειακών κειμηλίων όπου 

κάθε χρόνο την 14^η Σεπτεμβρίου 

( Ημέρα Μνήμης για τη γενοκτονία του Μικρασιατικού 

Ελληνισμού και για τις αλησμόνητες πατρίδες της Μικράς Ασίας )

 θα τιμώνται οι προσφυγικές οικογένειες που πρώτες

 εγκαταστάθηκαν σ αυτό τον τόπο και όλο το χρόνο

 θα είναι ένα πάρκο ψυχικής ηρεμίας και ανάτασης 

για όλους τους πολίτες του Δήμου.

Το κόστος εφαρμογής του σχεδίου είναι ελάχιστο και με τον τρόπο 

αυτό παραμένει για πάντα μια νησίδα αναμνήσεων και 

περισυλλογής χωρίς να προσβάλλεται η μνήμη  των ψυχών 

που αναπαύονται στην έκταση αυτή.